เเม่เลี้ยงย้อนอดีต - นิยาย เเม่เลี้ยงย้อนอดีต : Dek-D.com - Writer
×

    เเม่เลี้ยงย้อนอดีต

    ในวันที่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม'เฉินลี่'ถูกเด็กสามคนเรียกเเม่เป็นครั้งเเรก หลังจากเลี้ยงดูพวกเขาเเทนสามีที่ตายไป15ปี เเต่ช่วงเวลาเเห่งความสุขมักสั้นเสมอ เธอจากไปเพราะอุบัติเหตุเเล้วย้อนกลับไปเมื่อ15ปีก่อน

    ผู้เข้าชมรวม

    183,815

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    975

    ผู้เข้าชมรวม


    183.81K

    ความคิดเห็น


    605

    คนติดตาม


    4.05K
    จำนวนตอน :  44 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  1 พ.ย. 67 / 21:45 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

     

    ในวันที่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม'เฉินลี่'ถูกเด็กสามคนเรียกเเม่เป็นครั้งเเรก หลังจากเลี้ยงดูพวกเขาเเทนสามีที่ตายไป15ปี เเต่ช่วงเวลาเเห่งความสุขมักสั้นเสมอ เธอจากไปเพราะอุบัติเหตุเเล้วย้อนกลับไปเมื่อ15ปีก่อน

     

    ในการย้อนกลับมาครั้งนี้เฉินลี่ตั้งปณิธานไว้อย่างแรงกล้า ว่าเธอจะต้องแก้ไขสิ่งที่ผิดพลาดในอนาคตให้จงได้!!

     

    และเป้าหมายที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเธอ คือการดูแลลูกๆที่น่ารักทั้งสามให้ดียิ่งกว่าเดิม

     

    "เสี่ยวห่าว เสี่ยวหลิน เสี่ยงเฉิง วันนี้น้าทำขนมให้พวกหนูเยอะเลย เอาไปแบ่งเพื่อนที่โรงเรียนกันได้นะเด็กๆ"

     

     

    .

     

     

    ลู่เจิ้งไฉคือนักธุรกิจหนุ่มรูปหล่อไฟแรง เขามองภรรยาแสนสวยที่เปลี่ยนไปจากเดินด้วยความแปลกใจ จากที่เคยเป็นคนนิ่งๆ เข้ากันคนอื่นได้ยากและทำงานหนักอยู่ตลอดเวลา ในตอนนี้เธอยิ้มง่าย หัวเราะ และอ่อนโยนขึ้นเป็นเท่าตัว 

     

    ชายหนุ่มมองภรรยาในนามถูกรายล้อมด้วยลูกๆของเขา ลูกคนโตของเขาเป็นเด็กดีกับเธอตลอดเวลา ลูกคนรองออดอ้อนเธอจนเขาต้องอิจฉา และลูกคนเล็กชอบตามติดเธอไปทุกที่ไม่ยอมห่าง เขาหันกลับมามองตัวเองที่ต้องยืนอยู่อย่างโดดเดี่ยวไร้ซึ่งลูกๆที่ชอบมาอยู่ใกล้เขาเหมือนเมื่อก่อน

     

    ในที่สุดลู่เจิ้งไฉก็คิดได้ว่าเขาควรทำอะไรสักอย่าง

     

     

    .

     

     

    คนอื่นต่างก็มองว่าพวกเขาคือพี่น้องที่รักใครกลมเลียวที่สุดในโลก แต่แท้จริงแล้วในแววตาที่ส่งผ่านกลับซุกซ่อนเขี้ยวเล็บเอาไว้ การแข่งขันเพื่อชิงตำแหน่งคนที่โปรดปรานที่สุดเกิดขึ้นอยู่ตลอดเวลา

     

    ลู่ซีห่าว เด็กชายที่ได้อันดับหนึ่งในทุกชั้นปีถือหนังสือเดินเข้ามาหาเฉินลี่ด้วยสายตาเป็นกังวล "น้าเฉินครับ ผมเรียนเรื่องนี้ไม่เข้าใจเลย น้าจะพอมีเวลาช่วยสอนผมได้ไหมครับ"

     

    ลู่ซีหลินกอดเอวเฉินลี่อย่างออดอ้อน นัยย์ตาลูกกวางมีน้ำตาคลออยู่ "น้าคะ เมื่อคืนเสี่ยวหลินฝันร้ายมากๆเลย วันนี้หนูขอไปนอนกับน้าได้ไหมคะ"

     

    ลู่ซีเฉิงยกมือปิดปาก เขาไอหนักเสียจนน่าสงสารแม้ว่าอุณหภูมิร่างกายจะดูเหมือนคนปกติก็ตาม "แค่กๆ น้าครับ เสี่ยวเฉิงปวดหัวมาก น้าครับ อย่าเข้าใกล้ผมเลย เดี๋ยวน้าจะป่วยเอานะครับ"

     

     

    ***

     

    -เนื้อหาทั้งหมดในนิยายถูกแต่งขึ้นตามจินตนาการของนักเขียน ผู้อ่านควรใช้วิจารณญาณในการอ่าน

    -ห้ามคัดลอกไปเผยแพร่เป็นของตนเองโดยเด็ดขาด

    -ไม่แสดงความคิดเห็นด้วยคำที่รุนแรง ไม่ชอบสามารถกดออกได้ค่ะ แต่อย่าบั่นทอนจิตใจของนักเขียน

     

    !!กำหนดลงนิยายทุกๆ 3 วัน!!

     

    !!อ่านฟรี!!

    แต่จะมีการติดเหรียญล่วงหน้า 2 เหรียญ

    ตอนพิเศษจะเป็นเนื้อเรื่องช่วง15ปีก่อนย้อนอดีต ไม่มีผลกระทบกับเนื้อเรื่องหลักมากนัก จะติดเหรียญ 6 เหรียญและไม่เปิดให้อ่านฟรีค่ะ

     

    ขอขอบคุณนักอ่านทุกท่านที่เข้ามาอ่านและเป็นกำลังใจ

    ขอให้อ่านให้สนุกนะคะ

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น